Oude auto’s
Ton Vreugdenhil (0 X t 3) te Waddinxveen heeft iets met oude auto’s. Als u er meer van wilt weten’, vond zijn zus Willy Nootenhoom-Vreugdenhil te Berkel en Rodenrijs, ‘dan moet u het laatste nummer van het blad Automobiel er maar eens op naslaan’. Dat doe je dan als je, na Willy’s telefoontje, het fraai ogende tijdschrift te pakken hebt gekregen. En wat blijkt dan? In 1998 rijdt Ton twintig jaar in een Simca 1500, die in 1964 werd afgeleverd. Een auto dus die maar liefst 33 jaar oud is.
Werkpaard
In een artikel van de hand van John Mulder wordt vastgesteld, dat Ton Vreugdenhil een Simcarijder van het eerste uur en een prominent lid van de Simca Automobiel Club Nederland- in 1978 van een garagehouder een Simca 1500 koopt. ‘De veertien jaar oude auto is net zo- gebruikt als ie er uitziet. De motor heeft een gebroken klep, de voorspatborden lijken krantenpapier, de kriksteunen zijn weggeroest en de auto is stevig bijgewerkt met plamuur. Ze is rijp voor de sloop en als zodanig door de laatste eigenaar bij de garagehouder ingeleverd. Ton ziet kans de auto voor f. 100,- te bemachtigen -zijn redding- en zet zijn nieuwe aanwinst weg’.
Hij gaat hem natuurlijk wel opknappen. Maar een lasapparaat heeft hij niet. Tijdens een stage doet bij kennis op over schuren, strak maken en spuiten. In april 1979 -een jaar na de koop- gaat Ton met de auto rijden. Er zit een voor f. 75,- gekochte 1300-ruilmotor in, tot Ton geld heeft om de oude 1500-motor te laten reviseren (dat is sindsdien nog tweemaal gebeurd). Ook heeft hij inmiddels de derde nokkenas in z’n auto. De Simca heeft er inmiddels ruim 260.000 km opzitten, waarvan Ton er sinds 1979 zo’n 200.000 voor zijn rekening heeft genomen. En.. hij heeft echt geprobeerd met een andere auto te gaan rijden, maar het werd toch weer de Simca 1500. Of hij er voorzichtig mee is? Uit het artikel blijkt van niet. ‘In het dagelijks verkeer win ik het qua pk’s en snelheid niet van de overige weggebruikers, maar in de bochten kan ik aardig mee’, aldus Ton.
‘In 1984/85 heb ik een racecursus op Zandvoort gedaan en hoewel ik op het rechte eind flink tekort kwam, wist ik in de bochten weer veel goed te maken. Het interesseert me niet of dat wel zo goed is voor de auto’. Ook op vakantie moet de Simca gewoon zijn werk doen. Achter de 1500 bungelt dan een afgeladen wagentje. Die combinatie wordt ook wel eens gebruikt voor het verplaatsen van zand. Op de weegbrug zag Ton de wijzer eens 900 kg. aanwijzen. ‘Ja, de Simca is een werkpaard’.
Zelf
‘De Simca is een betrouwbare auto’, laat Ton de schrijver van het artikel weten, ‘maar alles valt of staat -zoals bij iedere auto- met het bijhouden van het onderhoud’. In principe doet hij alles zelf. Jaarlijks rijdt hij ca. 10.000 km en eenmaal per jaar krijgt de auto een grote beurt: ook dat doet Ton zelf. Uiteraard wordt de Simca ook ‘s winters gebruikt, omdat ‘zijn eigenaar toch vervoer moet hebben’.
Natuurlijk meldt het artikel meer bijzonderheden. Dus dat Ton, zoals zijn zus vertelde, iets met oude auto’s heeft is duidelijk. Uit de bijbehorende foto’s van Wout Meppelijk blijkt ook, dat Ton (op 17 december 1957 geboren* zie de Errata, behorende bij ons familieboek. en van beroep technisch medewerker) inmiddels gehuwd is en vader van twee kinderen. De gezinsleden én de hond genieten volop mee van de oude trouwe Simca 1500.
Wij hopen dat ze dat met hun allen daar in Waddinxveen nog lang kunnen doen..