Rob Vreugdenhil wint Woodschallenge

 Rob Vreugdenhil (20)
“Ik hoop dat mijn houten bijzettafel in productie genomen kan worden”
Berkel en Rodenrijs – Rob Vreugdenhil maakte zo’n bijzonder ontwerp van hout, dat hij de eerste prijs heeft gewonnen in de Woodchallenge 2014. Een wedstrijd waar studenten een vernieuwend idee voor een ontwerp, toepassingsvorm, product of techniek insturen waarin hout de hoofdrol speelt. “Tof dat ik als Mbo’er heb gewonnen; de rest kwam allemaal van de universiteit.”

Het liefst brengt Rob iets dat eigenlijk onmogelijk lijkt, in de praktijk. Daarin zit de uitdaging voor deze student van het Hout en Meubel College in Rotterdam. Volgend jaar studeert Rob naar verwachting af in de richting meubelontwerp. “In mijn opleiding leer ik ambachtelijke meubels te maken. Maar het allerliefst ontwerp ik en laat ik de ander mijn ontwerp uitvoeren.” Toch bedacht én creëerde Rob zelf The Hocker; het examenstuk dat hij instuurde voor de Woodchallenge.

Bijzondere bijzettafel
Nooit had de meubelmaker gehoord van de Woodchallenge. Het was een jurylid die langskwam bij de tentoonstelling van de examenstukken, die hem erop attendeerde.
“Als schoolexamen moest ik een meubelstuk produceren. Het werd The Hocker, een bijzettafel geïnspireerd op het vloerkleed bij mijn ouders thuis.” Het idee achter het ontwerp was om het kleed na te maken in houtvorm. “Ik wilde de flexibiliteit van het kleed in het hout verwerken. Met hout, rubber en staal bouwde ik de bijzettafel.” Grappig element in het ontwerp is dat het ook als stoel gebruikt kan worden. Door de veringen kun je erop zitten en ‘buigt’ de tafel, sta je weer op, dan veert de tafel in zijn oorspronkelijke staat terug.”

Te hoog gegrepen
Ondanks de lovende woorden van het jurylid van de Woodchallenge twijfelde Rob om mee te doen aan de houtwedstrijd. “Ik was bang dat het te hoog gegrepen was. Het zijn vooral de studenten van de universiteit die zich aan deze strijd wagen.” Desondanks besloot de Berkelaar de gok te wagen. Niet geschoten is altijd mis. In totaal werden er zeventien ontwerpen ingediend. Slechts één kon de winner zijn. Tenminste, dat dacht Rob. “De andere twee genomineerden en ik verschilden ontzettend in de ontwerpen. Het was niet met elkaar te vergelijken. Daarop besloot de jury drie prijzen in drie verschillende categorieën uit te reiken.” Rob en de anderen wonnen een bedrag van € 1.000 en een bokaal van de Woodchallenge 2014. “Met het gewonnen geld wil ik mijn product meer verfijnen en het zou gaaf zijn als het in productie genomen kan worden!”

Het examenstuk van Rob stond in september al in de Woonmall Alexandrum in Capelle aan den IJssel. Vanaf half oktober tot maart is zijn ontwerp in Las Palmas in Rotterdam te zien. Hij is gevraagd voor het project ‘Rotterdammers, wat maken we nou?’.
Interesse in een ontwerp van Rob? Mail naar vreugdenhil_rob@live.nl.

Het project
Voor mijn afstuderen op de Hout en Meubel college Rotterdam had ik de mogelijkheid dit ontwerp te maken en te  realiseren. Wat begon als een wild idee bleek uitvoerbaar. Sterker nog; na veel tekenen en herberekenen bleek het naast uitvoerbaar ook te voldoen aan alle vooraf gestelde eisen. Omdat ik de veelzijdigheid van hout heb willen benadrukken ben ik op zoek gegaan naar een toepassing die ik nog niet eerder ben tegengekomen. Mijn inspiratie vond ik in een vloerkleed, de flexibiliteit en zachtheid wilde ik met hout creëren. Mijn doel was drie materialen te combineren die in essentie ver van elkaar lijken te staan; hout, rubber en staal. De materialen werken in dit ontwerp perfect samen om zo aan de flexibiliteit en zachtheid van het kleed te voldoen. Door het gebruik van de vier verschillende houtsoorten teak, essen, eiken en beuken wordt optisch de inspiratie van het vloerkleed echt duidelijk. Naast de kleurencombinatie heb ik voor deze houtsoorten gekozen omdat het duurzaam, slijtvast en krasvasten soorten zijn wat de gebruikzaamheid bevorderd. Pas echt duidelijk wordt het ontwerp wanneer je er op gaat zitten. Door de werking van de verticale veren en het horizontaal geweven rubber buigt het ontwerp mee. Ieder afzonderlijk blokje is voorzien van een holling en bolling waardoor ze altijd weer op de juiste plek  schuiven. Zo vormt wat eerst een stevige tafel leek zich tot een goed zittende hocker.  Associaties met een vliegend tapijt werden dan ook snel gemaakt.

Motivatie
Het project heeft mij op elk vlak uitgedaagd en is in uitvoering en toepassing uniek en “out of the box”. Allereerst was het ontwerpen van een juiste constructie voor de bewegelijkheid van het blad een ware challenge. Het blad moest stevig genoeg zijn om een dienblad te kunnen dragen, maar flexibel genoeg om mee te vormen wanneer je er op zit. De toepassing van hout, rubber en staal werken goed samen om tot de bewegelijkheid te komen en het ontwerp zijn unieke uitstraling te geven. De meervoudige toepassing van het ontwerp, het gerecycled rubber en het gebruik van duurzaam eiken, essen, beuken en teak maakt dit ontwerp honderd procent cradle to cradle en geeft de hocker bestaansrecht in een maatschappij waar we met ruimte en materialen spaarzaam moeten zijn.