Leopold en Geoffrey Vreugdenhil zijn het team Joyhill

Geoffrey Vreugdenhil
Genealogiecode: D XI h.1
Door: Redactie
Bron: Familiestichting
Foto: Geoffrey Vreugdenhil

Verslag Belgian Classic TT Gedinne 2013
Enkele jaren al bezochten mijn partner en ik de Classic Grand Prix des Frontières op het circuit van Chimay. Spannende wedstrijden in het derde juliweekend, met een geweldige sfeer. Van deelnemers en organisatie hoorden we niets dan positiefs over het opvolgende evenement: de Classic TT van Gedinne. Het was om die reden dat we eind augustus besloten af te reizen naar Zuid-België. Iets buiten het plaatsje waaraan de TT haar naam ontleent drapeert daar een vijf kilometer lang asfaltlint zich aan weerszijden van een smalle vallei. Deze ligging staat garant voor stevige hoogteverschillen en een afwisseling van lange, snelle, vloeiende bochten en korte haarspelden. Samen met de wisselende kwaliteit van het wegdek bood dat de deelnemers een uitdagend tracé.

Vader en zoon Joyhill
Verenigd in het team Joyhill, doen Leopold en Geoffrey Vreugdenhil altijd hun eigen ding. Zo reden ze weliswaar allebei met een snelle 500cc eencilinder in de 500cc groep 1, maar niet met de alomtegenwoordige voortstuwing door BSA, Norton of Matchless, maar met de enige twee Jawa’s in het veld. Motorblokken, die afkomstig zijn uit de speedway. Gek maken lieten zij zich niet snel, nuchter als zij waren. Maar snel waren ze wel. Hun eindresultaten in de twee racemanches: Leopold Vreugdenhil zesde en vijfde, Geoffrey Vreugdenhil vijfde en vierde.

Geoffrey Vreugdenhil
Na afloop van de wedstrijden op zondag meldde zoon Geoffrey: “Een goed weekend. We zijn allebei in het zadel blijven zitten, niets is kapot gegaan, we hoeven niet horizontaal naar huis te worden vervoerd. Een vierde en een vijfde plaats voor mij, meer zat er niet in. Dat proberen we volgend jaar weer beter te doen.”

Geoffrey Vreugdenhil
Genealogiecode: D XI h.1
Door: Redactie
Bron: Familiestichting
Foto: Geoffrey Vreugdenhil

Leo Vreugdenhil
Vader Leopold wist eraan toe te voegen: “Ik zat beide dagen in zijn kielzog. Ik verbaas me altijd over de acrobatiek van de jonge coureurs. Ze hangen links en rechts naast hun motor. Daar doe ik niet aan, hoor. Ik ga even hard zo.”

Zoon: “Mijn pa blijft altijd stokstijf rechtop zitten. Ik snap daar niets van. Het zal wel, maar ik heb het nu zo geleerd en ik kan geen bocht meer door op een andere manier. Dat zal voor zijn methode ook wel gelden!”