Corrie van der Helm-Vreugdenhil “lt was well worth the trip across the ocean!”

Corrie van der Helm-Vreugdenhil
Genealogiecode: K X y 6
Door: Redactie
Bron: Familiestichting
Foto: Corrie van der Helm-Vreugdenhil

Overgekomen uit Canada
Corrie van der Helm-Vreugdenhil uit Burlington, Ontario, Canada behoorde tot de speciale gasten op de reünie. De redactie had in De Brug een geanimeerd gesprek met haar, maar terug in Canada schreef ze enthousiast zelf haar verhaal over de familiedag in ‘s-Gravenzande. Corrie gaf er al eerder blijk van onze familiestichting en de Vreugdeschakel (‘Ik spel hem van a tot z iedere keer’) een warm hart toe te dragen.

‘Als je nu zorgt, datje hier bent vóór 7 oktober, dan kunnen we naar de Vreugdenhillendag’, schreef mijn broer Jaap (K XI ae). Hij zou oorspronkelijk met zijn vrouw Ria naar Canada komen, maar belde af toen hun kleinzoon Karel Gerrit zich vroeger meldde dan verwacht. En dus stapten mijn man Jan en ik op 5 oktober in het vliegtuig naar Amsterdam. Nog een beetje dizzy op 7 oktober naar De Brug waar we leuk ontvangen werden. Na de koffie kregen we een lift – we waren te voet gekomen – en zo konden we de Vreugdetoer meemaken. Eerst naar Pothoven onder aan de Maasdijk, waar we prachtige oude rijtuigen en ploegen enz. bekeken en een fijn gesprek voerden met de (Vreugdenhil-)eigenaar. Daarna naar bakkerij Vreugdenhil waar we door een vrolijke mevrouw Vreugdenhil rondgeleid werden door een brandschone bakkerij met de modernste machines. Toen we ons omkeerden om verder te gaan, keken we in – een paar prachtige blauwe ogen, de kijkers van de moeder van de huidige bakker, de dochter van Ben van Vliet en Autje Vreugdenhil (K IX g, 10). Het was fantastisch haar te horen vertellen hoe we als kleine kinderen met onze vader en moeder, Theo Vreugdenhil en Antje van Soest, vaak op de boerderij kwamen en dat haar ouders ook bij ons thuis in ‘s-Gravenzande op visite kwamen. Terug in De Brug maakten we een gezellig praatje met eindredacteur Jaap en zijn vrouw Jos. Na een kijkje in de ‘goeie – ouwe – tijd ‘ -kamer, waar sigarenbandjes beelden uit mijn kinderjaren opriepen, belandden we in een andere kamer, waar een 1e klas salesman, die een Eskimo een ijskast zou kunnen verkopen, ons borden, wapens enz. verkocht. Toen we (vroegtijdig) De Brug verlieten, waren er bossen bloemen, die we later die middag op het graf plaatsten van vader, moeder, broer en zus, die dolgraag deze dag zouden hebben meegemaakt. Mijn dank aan alle medewerkers aan deze geslaagde dag. lt was well worth the trip across the ocean! (Het was de overtocht over de oceaan meer dan waard).