In februari 1985 dooide het, en de meeste mensen hadden de hoop al opgegeven. Sinds 1963 was er al geen Elfstedentocht meer verreden. Maar ineens begon het weer te vriezen en klonken de nu legendarische woorden van Elfstedenvoorzitter Jan Sipkema: “It Sil heve.”
Eén van de tienduizenden toerrijders was Arend Vreugdenhil uit Zuid-Holland. Hij en zijn twee zwagers kregen een slaapplaats in Leeuwarden bij Roel en Ina Siksma. Vreugdenhil over de gastvrije ontvangst: “Zoals wij in het westen zeggen: dan wor’ je in de boter gebra’jen.” Het lukte Arend Vreugdenhil om de Elfstedentocht uit te rijden. Bij de finish knielde hij op het ijs en kuste de eindstreep. Die foto is wereldberoemd geworden. In het interview bij de finish zei Vreugdenhil tegen radioverslaggever Eelke Lok: “Blijer ken geen mens wezen. In de Fryslân DOK Toen de tocht die nooit doorging… doorging praat documentairemaker Piter Tjeerdsma in 2005 na met mensen die er in 1985 bij waren. Arend Vreugdenhil bedankt het publiek: “Door de bevolking kan zelfs een rijder als ik zo’n Elfstedentocht rijden. Bedankt! Het was super.” Ook in 1997 heeft Arend de Elfstedentocht gereden.
