Dean Vreugdenhil is aanvaller bij de voetbalclub WVF en heeft er al drie competitiegoals in liggen. In het laatste bekerduel tegen BAS (0-3 winst), scoorde hij ook nog met een puike vrijebal in de kruising. Kortom, het gaat goed met de 18-jarige Zwollenaar in het eerste elftal van de Westenholtenaren.
In februari 1985 dooide het, en de meeste mensen hadden de hoop al opgegeven. Sinds 1963 was er al geen Elfstedentocht meer verreden. Maar ineens begon het weer te vriezen en klonken de nu legendarische woorden van Elfstedenvoorzitter Jan Sipkema: “It Sil heve.”
Eén van de tienduizenden toerrijders was Arend Vreugdenhil uit Zuid-Holland. Hij en zijn twee zwagers kregen een slaapplaats in Leeuwarden bij Roel en Ina Siksma. Vreugdenhil over de gastvrije ontvangst: “Zoals wij in het westen zeggen: dan wor’ je in de boter gebra’jen.” Het lukte Arend Vreugdenhil om de Elfstedentocht uit te rijden. Bij de finish knielde hij op het ijs en kuste de eindstreep. Die foto is wereldberoemd geworden. In het interview bij de finish zei Vreugdenhil tegen radioverslaggever Eelke Lok: “Blijer ken geen mens wezen. In de Fryslân DOK Toen de tocht die nooit doorging… doorging praat documentairemaker Piter Tjeerdsma in 2005 na met mensen die er in 1985 bij waren. Arend Vreugdenhil bedankt het publiek: “Door de bevolking kan zelfs een rijder als ik zo’n Elfstedentocht rijden. Bedankt! Het was super.” Ook in 1997 heeft Arend de Elfstedentocht gereden.
Stamboom onderzoek buitenland
Ik ben Pieter P Vreugdenhil (K XI bf) en ik woon Lower Sackville, Canada. Ik ben getrouwd, vader van vier jongens, grootvader van vijf jongedames. Ik ben in 1945 geboren in Maassluis als een van de negen kinderen, zoon van Cornelis Jan Vreugdenhil (K X z) en Johanna van der Eijk. Het gezin emigreerde in 1952 naar Canada en vestigde zich in Chatham, Ontario.
De kans dat Vreugdenhil, een 27-jarige consultant voor multinationals in strategische onderhandelings- projecten, het wereldrecord zou verbeteren was levensgroot. Want de laatste keer dat op natuurijs het record is verbeterd was in 1928. Toen kwam de Fransman Leon Quaglia in Chamonix tot 32,970 km. En in 1949 deed de Nederlander Marius Strijbis in het Noorse Hamar ook een poging. Hij kwam op 7 februari 1949 tot een afstand van 32,660 meter op natuurijs. Dat was toen de beste prestatie van een Nederlander op natuurijs ooit.
Houtkachels
De armen in Oekraïne vrezen de koude winter. Onze focus ligt dan ook niet alleen bij voedsel, maar ook bij een ‘goedkope’ brandstof voor kachel en fornuis. Wij kozen voor houtbriketten vanwege de voordelen, de handzame verpakking en snelle levering. Nu ook elektrische warmtebronnen nauwelijks kunnen worden gebruikt door de vernietiging van vele energiecentrales wordt het wel erg problematisch om de vorst buiten de deur te houden. Alle geproduceerde stroom wordt over het hele land verdeeld. Dit houdt in dat ook in Beregszász zuinig met stroom moet worden omgegaan. Bovendien moet continu rekening worden gehouden met stroomuitval.
CO2 met 50 procent reduceren!
Vreugdenhil Dairy Foods en voedingsmiddelenproducent Nestlé werken samen aan duurzamere zuivel en een vermindering van de broeikasgasuitstoot. In de pilot Low carbon farming wordt daarvoor met zeventien melkveehouders gekeken naar bedrijfsspecifieke oplossingen. De ervaringen in de pilot worden meegenomen in de verdere uitrol van het project. Deze groep melkveehouders heeft met specifieke voermaatregelen, het zaaien van kruidenrijk grasland en het opwekken van duurzame energie proefgedraaid. ‘Hoewel de pilot nog loopt, zijn de eerste resultaten dusdanig positief, dat we deze aanpak met nog eens 250 melkveehouders willen uitbreiden richting 2030’, geeft Patrick Besten als directeur Melkaanvoer en Communicatie van Vreugdenhil aan. ‘De insteek is dat we kijken naar een oplossing op maat.
Een boodschap
Irma Moekestorm-Vreugdenhil uit Maasland schrijft boeken voor kinderen. Inmiddels heeft ze twaalf prentenboeken en één gedichtenbundel voor volwassenen op haar naam staan, uitgegeven door uitgeverij Buddy Books in Almere. Ze vindt het belangrijk dat haar verhalen humor bevatten en een les: er moet iets herkenbaars inzitten, waaraan kinderen zich kunnen spiegelen en waar ze hun voordeel mee kunnen doen. Boeken met een boodschap dus.
Zingen en dansen
Een van de deelnemers aan het Junior Songfestival was Lois Vreugdenhil met haar groep ‘Mixed Up’ zingt ze het lied ‘It Doesn’t Matter’. Op zaterdag 24 september strijdt Mixed Up samen met Luna, Infinity en HIGH5 om de winst. Een vakjury, een kinderjury en het thuispubliek bepalen het resultaat. De winnaar gaat later dit jaar naar Armenië om de Nederlandse eer hoog te houden tijdens het Eurovisie Junior Songfestival.
Op mijn 17e kwam ik al in de tattoowereld terecht. Vier jaar lang was ik eerst leerling. Pas na 2,5 jaar mocht ik het apparaat voor het eerst vasthouden. De echte old school manier dus! Dat vind ik ook zo mooi aan dit vak. Het blijft bijzonder. De kunst an sich maar ook dat ik dit vak elke dag mag uitoefenen, ik ben nog steeds net zo verliefd als toen ik begon. Mensen gelukkig maken met een tatoeage, hoe mooi is dat? Ik weet hoeveel kracht je uit een tattoo kunt halen. Ik was 16 toen ik mijn eerste tattoo kreeg als herinnering aan mijn beste vriend die overleden is. Toen merkte ik wat het doet als je een tattoo laat zetten. Het hele moment van het laten zetten, de gedachte daarachter en waarom je dat doet. Het is echt een proces, Een magisch moment waarin ik graag een connectie met je maak. Er ontstaat altijd een speciale band tussen klant en tatoeëerder.
In maart 2020 won stichting Moeke de Vrijwilligersprijs in de raadzaal van het stadhuis van de gemeente Kampen. Zij koken al jaren voor mensen, die dat zelf door moeilijke gezins-of familieomstandigheden wat minder goed kunnen. Hoe fijn is het om in zo’n lastige situatie te worden ontzorgd en gezond te kunnen eten. Dat is even een zorg minder! Ellen Vreugdenhil kan haar geluk nauwelijks op. Eerder won haar Stichting Moeke de Vrijwilligersprijs van de Gemeente Kampen, en leverde Floorever hen een gratis nieuwe vloer, zodat ze in de keuken nog beter hun werk kunnen doen. ‘Die mannen hebben het in hun vrije tijd gelegd; hoe gaaf is dat? Ik krijg hier een heel warm gevoel van!’ vertelt Ellen Vreugdenhil. In de keuken van Moeke worden de maaltijden bereid. De families krijgen de maaltijden diepgevroren aangeleverd, in een familieverpakking. Met een instructie hoe ze de maaltijd compleet kunnen maken, met bijvoorbeeld rijst of aardappelen. Enkele weken geleden stond hij ineens voor de deur; Bert-Jan Postuma, directeur eigenaar van Floorever. ‘Jullie doen zulk goed werk, hoor ik’, riep hij bij binnenkomst. ‘En jullie hebben nog een vloer nodig. Die kan ik wel leveren.’ Hij was door een collega-ondernemer – Greet IJzerman van IJzerman BV, benaderd met het verzoek een vloer voor Moeke te leveren, zodat zij praktisch en schoon kunnen blijven werken. Als klap op de vuurpijl schonk Groku hen een dag later ook nog een nieuwe werkbank. ‘Ons geluk kan niet op’, aldus Ellen Vreugdenhil .
