Basisschooldirecteur Anna Vreugdenhil regelt het voor haar leerlingen

Goed onderwijs, maar indien nodig ook een nieuwe laptop of rugzak, schone tanden en een gevulde maag. Basisschooldirecteur Anna Vreugdenhil regelt het voor haar leerlingen, voor wie al die dingen vaak niet vanzelfsprekend zijn. Dankzij financiële steun van het Jeugdeducatiefonds kan ze nu nog beter voor ‘haar’ kinderen zorgen.

Warme handen, die zou ieder kind moeten hebben in de winter. Maar wat als je je handschoenen kwijt bent en je ouders hebben geen geld om nieuwe te kopen? Toen een verdrietige leerling dat onlangs vertelde aan Vreugdenhil liet zij de conciërge van haar school een nieuw paar halen. Ze heeft ook een kast vol ontbijtkoek en sapjes, voor als er weer een kind met een rammelende maag op school komt. En als een leerling een etui en pennen nodig heeft maar er thuis geen geld voor is, komt er toch een etui.

Gelijke kansen
Zo gaat het al jaren op De Regenboog in Zoetermeer, de school van Vreugdenhil. Ze weet het, omdat ze er al tien jaar werkt. Sinds twee jaar is ze directeur van de school die in een wijk staat waar veel families in armoede leven en waar kinderen vaak niet zo zorgeloos opgroeien als je zou wensen. Juist bij die kinderen ligt haar hart. “Ik vind het supermooi om samen met het hele team op zo’n school in een kwetsbare wijk kinderen meer te kunnen bieden dan alleen onderwijs.”

Ook mijn kinderen verdienen meer dan alleen goed onderwijs

Maar frustrerend is het soms wel. “Je hebt goede leraren nodig, maar ook geld. Een school als de onze krijgt wel wat extra geld, maar niet veel. Terwijl je juist ongelijke middelen moet inzetten om te zorgen dat alle kinderen gelijke kansen krijgen. Deze kinderen beginnen al met een achterstand, bepaald door waar hun wieg stond.” Vreugdenhil heeft sinds haar aanstelling al het mogelijke gedaan, zoals subsidies aanvragen. En al googelend kwam ze bij het Jeugdeducatiefonds uit, dat haar school intussen financiële steun biedt.

Extreme ongelijkheid
“In ons hele land is armoede en dus hebben scholen in het hele land onze hulp nodig”, vertelt Hans Spekman, directeur van het Jeugdeducatiefonds. “Tien jaar terug steunden wij 34 scholen, intussen zijn dat er 350. En er staan er nog eens 80 op de wachtlijst. De ongelijkheid was al extreem in ons land, maar de pandemie heeft het nog eens verergerd. Tegelijkertijd heeft het die ongelijkheid onder een vergrootglas gelegd; het is zichtbaarder geworden. Alle kinderen worden gretig geboren, maar die gretigheid verdwijnt snel als het je in je leven niet makkelijk wordt gemaakt. Dus alle mankracht is nodig om te zorgen dat dit jonge talent – onze toekomst – niet verloren gaat.”
Daarom is Spekman zo blij met de ‘prachtige gift’ van de Postcode Loterij, die mogelijk is gemaakt door de deelnemers aan de loterij. “Dankzij die gift van 588.000 euro kunnen wij weer twee jaar lang dertig scholen ondersteunen.” Ook Vreugdenhil is dankbaar dat zij op die manier via het Jeugdeducatiefonds nog meer kan voorzien in de behoeften van haar leerlingen. “Ik raakte zelfs geëmotioneerd toen ik Hans voor het eerst sprak over wat het fonds voor ons kon betekenen. Niet alleen vanwege die financiële steun, maar ook omdat ik voelde dat ik niet de enige ben met deze missie.”

Brede kijk op de wereld
Die nieuwe rugzak, iets te eten of een laptop komen er altijd wel voor de leerlingen van De Regenboog, maar het snoept wel allemaal steeds een stukje af van het schoolbudget. “Onze ouderbijdrage is 20 euro, al veel minder dan dat het is op veel andere scholen”, zegt Vreugdenhil. “En dan nog kan slechts 20 procent van de ouders die bijdrage betalen.”
Toen haar eigen kind naar school ging, zag Vreugdenhil helemaal goed hoe groot de verschillen zijn. Het leverde haar in eerste instantie extra frustratie op. “Ik zag wat er allemaal mogelijk was op zijn school en wat de ouders daar hun kind kunnen bieden, net zoals ik dat mijn zoon kan bieden. Een etui nodig? Dan kopen we die! Ik dacht steeds: mijn kinderen op school verdienen dit ook. En natuurlijk kopen we dan als school wel een etui voor ze. Maar dan is er weer minder geld voor uitjes. Terwijl juist onze kinderen het zo hard nodig hebben dat we onder schooltijd eens naar een museum kunnen gaan of een ander uitje doen. Omdat ze normaal de wijk al niet uitkomen, terwijl het juist zo goed is om een brede kijk op de wereld te krijgen.”

Schrijnende situatie
Dankzij de steun van het Jeugdeducatiefonds is groep 8 onlangs naar het Rijksmuseum in Amsterdam geweest. “Met een ‘privébus’, dat vonden ze al heel speciaal. Het hele uitje heeft zo veel indruk op ze gemaakt, ze hebben het er nog over.” En er was een schrijnende situatie waarin ze als school een leerling direct konden helpen. “Het huis van een meisje dat al uit een oorlogssituatie was gevlucht, brandde uit. Ze kwam zonder spullen, zonder dat ze had gegeten of haar tanden had gepoetst op school, want ze had niks meer. We ontdekten het pas in de pauze, voor die tijd had ze niets verteld. We hebben haar eten gegeven en de leerkracht is een tasje met spullen gaan halen. Voor school en privé, dus ook zoiets als tandpasta.”
Wat Vreugdenhil zo extra mooi vindt aan de steun van het fonds is dat ze zelf kan handelen als dat nodig is. “Je hoeft niet eindeloos formulieren in te vullen, je mag het geld besteden als je denkt dat het in belang is van het kind. Zo hebben we ook de moeder van het eerdergenoemde meisje op school gevraagd om te kijken wat er nodig is in deze noodsituatie. En we hebben spellen voor ze gekocht, zodat het meisje nu in haar tijdelijke onderkomen wat afleiding heeft.”

Cruciale gift
Het fonds wil scholen die vrijheid geven, zegt Spekman. “En het kan ook, vooral omdat we grotendeels worden gefinancierd vanuit privaat geld. Een gift zoals die van de Postcode Loterij is dan ook cruciaal voor ons. Naast ouders zijn de juffen en meesters degenen die het beste weten wat een kind nodig heeft, want zij zien ze vijf dagen in de week. Moet je je voorstellen dat je ziet dat er hulp nodig is, maar dat je niet de middelen hebt om die hulp te bieden?! Of dat je eerst een lange, moeilijke weg moet afleggen om aan geld te komen. Wij geloven erin dat het allesbepalend is als een school goed voor de kinderen zorgt, want dan voelen die kinderen zich gezien en gehoord. En het gevoel krijgen dat je er mag zijn, heeft iedereen nodig.”