Piet Vreugdenhil ziet veel creativiteit in het Westland

Piet Vreugdenhil
Genealogiecode: N XI w
Door: Redactie
Bron: Familiestichting
Foto: Piet Vreugdenhil

‘We zit­ten met ons col­lege van bestuur op de tweede verdieping van het Hooghe Land­huys in Naald­wijk. Als ik uit het raam van mijn werkkamer kijk zie ik scholen, kan­toren, kerken, zor­gin­stellin­gen, huizen en de veil­ing. Daar hebben wij als school alle­maal mee te maken. Net als met kunst, cul­tuur en erf­goed, die overal mee ver­bon­den zijn.’

Dicht­bij en herken­baar
‘Er is veel cre­ativiteit in West­land, die moeten we bin­nen de school halen. Daar­voor zoeken we samen­werk­ing met part­ners; dicht­bij en herken­baar. Juist voor onze leer­lin­gen. Daar ligt meteen een wed­erz­i­jds belang. Diezelfde kinderen gaan in hun vrije tijd ook naar the­ater­les, ze zin­gen, dansen of leren een instru­ment bespe­len. Maar ze zijn later miss­chien ook weer de docen­ten of lei­d­inggeven­den van de West­landse cultuuraanbieders.’

West­landse Canon
‘Het min­is­terie van OCW kiest de komende jaren voor ver­sterk­ing van cul­tu­ure­d­u­catie op school: Cul­tu­ure­d­u­catie met kwaliteit. Daar­bij moeten we vooral heel prag­ma­tisch aan het werk gaan. Met een klein groepje mensen, dat snapt dat het om samen­werken gaat en begri­jpt dat het kind cen­traal staat, een pro­gramma maken waarin het aan­bod voor kinderen van groep 1 tot en met groep 8 en ook naar het voort­gezet onder­wijs aan elkaar zijn ges­meed. Ik zie daar­bij een West­landse Canon als waarde­volle kap­stok. Met elkaar benoe­men welke schilder­i­jen, muziek­stukken, boeken, toneel­stukken, gebouwen en beelden die kinderen moeten ken­nen. Ook ervaren wat het is om bijvoor­beeld te dansen, ritmes te maken of te schilderen hoort hier natu­urlijk bij. Door daarin onder­w­er­pen uit West­land op te nemen maak je het herken­baar en breng je het dichter bij de leer­lin­gen. We moeten daar­voor een meth­ode ontwikke­len en er met elkaar in investeren. Scholen, kun­stin­stellin­gen en ook de gemeente.’

Cul­tu­ur­coach
‘De ervarin­gen die we met de cul­tu­ur­coach hebben opgedaan zijn hier­bij heel bruik­baar. Om te begin­nen is de com­bi­natiefunc­tionaris Nancy Daniëls een herken­baar per­soon voor de leer­lin­gen. Ze kun­nen haar gewoon op straat tegenkomen. De cul­tu­ur­coach is ook een vanzelf­sprek­ende verbind­ing naar cul­tu­u­raan­bod in de vrije tijd. Daar­naast is de cul­tu­ur­coach een voor­beeld en inspi­ra­tor voor onze leerkrachten. Ze raken ent­hou­si­ast voor kunst en gaan vra­gen: “hoe doe je dat? Kan ik daar zelf meer mee doen in mijn klas?” Helaas con­sta­teer ik dat de leerkrachten die nu van de PABO komen weinig cul­turele bagage in hun oplei­d­ing hebben meegekre­gen. Dat zou gewoon weer terug moeten komen. Zolang dat er nog niet is moeten we de samen­werk­ing en uitwissel­ing van ken­nis met de kun­stin­stellin­gen in onze omgev­ing benut­ten. Laten we elkaar opzoeken in geza­men­lijke ambitie en gedreven­heid en aan de slag gaan!’

Cul­tu­ure­d­u­catie met kwaliteit
‘Kunst en cul­tuur zijn belan­grijke thema’s bin­nen onze scholen. Gek genoeg heeft de nota Cul­tu­ure­d­u­catie met kwaliteit niet direct onze eerste pri­or­iteit. Er wordt op zo veel onder­wi­jster­reinen kwaliteit van ons gevraagd: de vakken, passend onder­wijs, aan­dacht voor leer– en opvoed­ing­sprob­le­men, burg­er­schap en ook kunst en cul­tuur. Ter­wijl de bud­get­ten min­der wor­den. Dit maakt dat we als scholen in een lastige con­text werken en keuzes moeten maken. Een belan­grijke kans voor ons is dat we in onze omgev­ing sterke en ini­ti­atiefrijke cul­tu­u­raan­bieders zien zoals Muziekschool West­land, Dario Fo, onderne­mers in de kunst en the­ater­school Kop­eren Kees, maar zeker ook de muziekv­erenigin­gen. Daar kun­nen we ver­sterk­ing zoeken door samen te werken. We hebben dit expli­ciet opgenomen in ons belei­d­splan. We moeten als scholen en kun­stin­stellin­gen elkaar weten te vin­den. In die samen­werk­ing kunnen we dan ook in West­land de ambities van Cul­tu­ure­d­u­catie met kwaliteit oppakken.’