Piet Vreugdenhil zet zich in voor schuilplaatsen in Bangladesh

piet_vreugdenhil_002
Piet Vreugdenhil

Acht keer is hij in Bangladesh geweest en hij vermoedt dat hij niet nog een negende keer zal gaan. CDA-raadslid en Bennekommer Piet Vreugdenhil is in oktober bij de opening van ‘zijn’ vijfde en laatste cycloon schuilplaats geweest. In zo’n schuilplaats vinden twee- tot drieduizend mensen een veilig onderkomen als opnieuw een vloedgolf alles in het laaggelegen land wegvaagt. “Veel mensen weten het helemaal niet, maar in 1970 zijn daar anderhalf miljoen mensen om het leven gekomen bij een natuurramp”, zo zegt Vreugdenhil. “En ook bij vloedgolven tot wel zes meter hoog, veroorzaakt door cyclonen in de Golf van Bengalen, zijn de laatste jaren tienduizenden mensen in Bangladesh door het water om het leven gekomen.”

Piet Vreugdenhil (67) is van origine weg- en waterbouwkundige. Hij was 48 toen hij een goed betaalde baan bij Rijkswaterstaat verruilde voor een baan bij Interserve-Nederland, de Nederlandse afdeling van een wereldwijde zendings- en ontwikkelingsorganisatie om die een betere structuur te geven, ook financieel. In vier jaar tijd wist Vreugdenhil de organisatie beter op de kaart te zetten. In die periode maakte hij, omdat werkers van Interserve daar aan het werk waren, kennis met Bangladesh en met de grote problemen van dat land.

Het zuiden van Bangladesh is één grote, vochtige delta. Het is ondoenlijk om al het bedreigde gebied met dijken te omheinen, het land is daarvoor bovendien veel te arm. Om mensen toch te beschermen is de oplossing gezocht in de bouw van zogeheten ‘Cyclone Shelters’, schuilplaatsen gebouwd op hoge betonnen palen. Opgestuwd zeewater en hoge golven kunnen tussen de diep gefundeerde betonnen palen stromen, terwijl de mensen in het gebouw op verdiepingen bovenop die palen droog en veilig blijven.

Het geld voor vijf van dergelijke schuilplaatsen heeft Vreugdenhil persoonlijk bijeengesprokkeld. Zo’n gebouw kost daar ruim 100.000 euro. De schuilplaatsen worden ook gebruikt als plaats van samenkomst voor de lokale gemeenschap. En er wordt onderwijs gegeven en in de shelters is ook ruimte voor medische zorg. Vreugdenhil: “Je moet ervoor zorgen dat de gebouwen naast het bieden van een schuilplaats ook verder nut hebben, dat ze worden gebruikt. Daardoor zien de mensen zelf ook in dat onderhoud belangrijk is. Ik heb ook shelters van andere organisaties gezien die totaal verwaarloosd waren. Dat is erg jammer en vaak onnodig.”