Jaap Vreugdenhil als eindredacteur van de Vreugdeschakel

Eindredacteur Jaap Vreugdenhil en zijn oudste kleindochter Laura, toen 2 jaar oud.
Jacob (Jaap) Vreugdenhil
Genealogiecode: K XI k
Door: Tiemen
Bron: Familiestichting
Foto: Jaap Vreugdenhil

PR-man in hart en nieren
Het schrijven zit ‘m in het bloed. Maar hij heeft het niet van een vreemde. Wijlen zijn vader, ds. C.A. Vreugdenhil (K X d), heeft vele publicaties en boeken op zijn naam staan. En dan was er nog zijn in 1971 overleden tante Jacoba M. Vreugdenhil (K IX b,10), destijds een van de toonaangevende Protestant Christelijke schrijfsters, auteur van o.a. romans en verhalen. En is er zijn tante Annie (K IX b,9), deskundige op het terrein van het onderwijs, die diverse boeken over onderwijsthema’s heeft geschreven. En je zou nog andere naaste bloedverwanten kunnen noemen, niet in de laatste plaats zijn volle neef Maarten Biesheuvel. ’t Zit kennelijk in dat deel van de familie: allen hebben hun schrijverstalenten overduidelijk bewezen. Op wie wordt gedoeld? Inderdaad, op onze reeds enkele jaren fungerende eindredacteur Jacob (Jaap) Vreugdenhil (K XI k). Veel van zijn pennenvruchten hebt u intussen in de Vreugdeschakel kunnen lezen en u hebt zich zelf dus kunnen overtuigen van zijn bijzondere kwaliteiten.

Wie is Jaap?
Jaap is in 1926 als oudste zoon geboren in een predikantsgezin in het Overijsselse Gramsbergen. Zijn jeugd heeft hij voor het grootste deel doorgebracht op het Zeeuwse eiland Tholen. Omdat in de laatste periode van de Tweede Wereldoorlog grote delen van Zeeland en ook het dorp Oud-Vossemeer, waar Jaap woonde, onder water werden gezet, werd het gezin tijdelijk ondergebracht in Halsteren (West Brabant). In die laatste oorlogsjaren was alles ontregeld. Ook van schoolonderwijs -Jaap was leerling van het Dr. Molierlyceum in Bergen op Zoom- kwam niet zoveel terecht. Hoewel hij nauwelijks 17 is, doet Jaap met een paar vrienden al wat ondergronds verzetswerk. De bevrijding door de Canadezen komt in het najaar van 1944.

Armbreuk
De ondernemende Jaap gaat per vliegtuig naar Londen als oorlogsvrijwilliger. Na zijn
basisopleiding volgt hij, in afwachting van een officiersopleiding, een scholing tot telegrafist bij de Koninklijke Marine. Helaas breekt hij in Dundee (Schotland) zijn rechterarm en verblijft hij een maand of drie in een oorlogshospitaal bij Aberdeen. De genezing wil aanvankelijk niet erg vlotten en omdat een officiersopleiding daardoor dubieus wordt, ziet hij geen perspectief meer in een langer verblijf in het Verenigd Koninkrijk. Hij wil in Nederland verder studeren. Dankzij de hulp van de door zijn vader ingeschakelde toenmalige AR-fractieleider Jan Schouten kan Jaap weer terug naar Nederland. De laatste maanden van zijn diensttijd brengt hij door bij de kustbewakingsdienst, o.a. in de duinen bij Monster en in het Staelduinsebos. Na zijn ontslag uit dienst gaat hij terug naar de middelbare school en volgt nu de HBS-A opleiding ( 4e en 5e jaar). Het eindexamen legt hij af in 1948. Het predikantsgezin is inmiddels verhuisd naar Ouderkerk a/d IJssel. Jaap wil de journalistiek in, maar dat lukt niet direct.

Ambitieus
Na enkele maanden op een bankinstelling in Rotterdam te hebben gewerkt, krijgt hij een aanstelling op de afdeling Passage van de Holland Amerika Lijn in Rotterdam. Een tussenstation naar de afdeling van de journalistiek? In korte tijd werkt hij zich op tot souschef van een onderafdeling in word( hij een van de actiefste medewerkers van het personeelsorgaan van de HAL. Men ontdekt waar zijn kwaliteiten liggen . Hij zegt geen nee als hem een ‘positie wordt aangeboden op de afdeling Public Relations. Een zeer drukke maar gelukkige werkperiode breekt aan. De studie MO-Nederland,die hij inmiddels begonnen is, kan hij niet afronden. Hij volgt wel een aantal cursussen, o.a. bedrijfsjournalistiek.Hij is ambitieus en geeft zich voor meer dan 100%. Maar hij heeft plezier in het gevarieerde werk. Hij reist veel, doet erg veel ervaring op, en brengt; het bij de Holland Amerika Lijn tot hoofd van het bureau Public Relations ”en tot hoofd- en eindredacteur van het personeelsorgaan. Ruim 25 jaar heeft hij zijn gaven en krachten aan het gerenommeerde scheepvaartconcern gegeven (1949-1974).

Vervoer
Als het bij de Holland-Amerika Lijn, na het 100-jarig bestaan in 1973, minder gaat en belangrijke onderdelen dreigen te worden verkocht, laat Jaap in zijn relatiekring vallen onder deze omstandigheden in te zijn voor een andere job. Dat komt de toenmalige werkgeversorganisatie NOB Wegtransport kennelijk goed uit, want men vraagt Jaap bij deze organisatie in Rijswijk in dienst te treden als hoofd van het bureau Public Relations. (Deze organisatie is inmiddels verkast naar Zoetermeer en gefuseerd en heet nu Transport en Logistiek Nederland.) Een aardige bijkomstigheid is dat hij met het vervoer verbonden blijft: eerst werkzaam bij een internationaal scheepvaartbedrijf, daarna bij een werkgeversorganisatie voor het wegvervoer (waarbij toendertijd zo’n 5500 transportondernemers aangesloten waren).

Spoor
Als je met veel genoegen en ambitie je taak verricht ligt het gevaar op de loer, dat het op een gegeven moment te veel wordt. Helaas is Jaap dit in 1986 overkomen: ten gevolge van een hartinfarct moest hij vervroegd uittreden. Gelukkig is hij volledig hersteld en mogen wij als Familiestichting Vreugdenhil nu gebruik maken van zijn ervaring op het gebied van public relations. Het bestuur van onze Familiestichting is Jaap op het spoor gekomen via zijn onlangs overleden nicht Janny van der Ven- Vreugdenhil, die enkele jaren lid van het bestuur van onze Familiestichting is geweest.

Caravan
Jaap vindt het erg plezierig iedere keer weer een nieuwe Vreugdeschakel samen te stellen. Het houdt hem fit en hij kan blijven schrijven. Het contact met steeds meer en weer andere Vreugdenhillen vindt hij erg interessant. Het bestuur hoopt daarom nog lang van zijn capaciteiten gebruik te mogen maken. Een bezoek aan hem en aan zijn gastvrije vrouw Jos in hun fraaie woning in een rustig dorp aan de rand van Rotterdam is een genoegen. Jaap en Jos hebben twee kinderen, een dochter (lerares) en een zoon (internist), en vier kleinkinderen, van wie ze veel plezier hebben. Jaap reist nog steeds veel, nu met Jos met de caravan: zij maken nog regelmatig lange en verre tochten waarover veel te verhalen valt. Wij wensen Jaap nog vele jaren van actieve ontspanning toe.

Tiemen