Frank Vreugdenhil ‘buitengewoon sterk’

Frank Vreugdenhil heeft zijn tweede overwinning van het seizoen binnen. De Drent was in Hoorn de sterkste van een kopgroep van dertien man. In de sprint klopte hij Fabio Francolini en Rob Hadders. De afwezige Bob de Vries bleef leider in het klassement van de KPN Marathon Cup.

“De conclusie van vanavond is dat ik buitengewoon sterk was”, hield Frank Vreugdenhil met een grote lach zijn ploeggenoten van Telstar/Primagaz voor. Die ploegmaats misten al vroeg in de wedstrijd de slag, waardoor Vreugdenhil aanvankelijk een hard hoofd had in zijn kansen. “Als eenling denk je het toch moeilijk te krijgen in zo’n kopgroep van dertien man.”

Dat dertiental kwam in twee fases tot stand. Eerst was er een groep van twaalf man, die al vroeg in de wedstrijd een ronde voorsprong nam. Pas veel verder tijdens de race in de uiterst sfeervolle ijsbaan De Westfries kwam daar een dertiende rijder bij. Erik-Jan Kooiman bewees weer eens als rijder met een leeuwenhart een aanwinst te zijn voor de Top Divisie. Na een eerdere mislukte poging, slaagde hij er in de herkansing wel in ook een ronde te pakken. Met dank aan zijn ploeggenoten, die hem op de moeilijke momenten er doorheen sleepten.

BAM afwezig
Opvallende afwezigen waren de mannen van BAM. Niet alleen in de kopgroep, maar in de hele wedstrijd. De discipelen van Jillert Anema zijn verdeeld over twee locaties. Een deel op het Spaanse eiland Tenerife voor een trainingsstage en het andere deel in Astana in Kazachstan voor de Essent ISU World Cup. Bij die laatste hoort ook Bob de Vries, klassementsleider in de KPN Marathon Cup. Zijn afwezigheid deerde de positie van de boer uit Haule niet: hij houdt ook na zaterdag het oranje leiderspak, met een straatlengte voorsprong.

Andere ontbrekende favoriet in de kopgroep was Gary Hekman. De man uit Hardenberg was de voorgaande week nog ziek geweest en in Hoorn nog niet topfit. Dat betekende dat er kansen lagen voor de andere mannen en de ploegen wilden niets doen om die om zeep te helpen. “Het verbaasde me dat we meteen de zegen kregen met die twaalf jongens”, vond Vreugdenhil. “Maar er zaten rijders bij uit alle ploegen, dus iedereen vond het al snel goed.”

Slimme rijder
Vreugdenhil realiseerde zich onderweg al dat de finale voor hem best eens lastig kon worden. “Ik zat er alleen bij en da’s in principe niet de beste positie. Maar gelukkig kreeg ik hulp van Simon Schouten, die sowieso veel werk voor me verzette.” In het kielzog van de afsprintende Schouten reed Vreugdenhil meteen weg bij het ingaan van de finale. “Laat ze maar achter me aan rijden, dat kost heel veel kracht”, wist hij.

Daaruit bleek eens temeer dat Vreugdenhil zich heeft ontwikkeld tot een uiterst slimme rijder. De man uit Groningen leest de koers inmiddels zo goed, dat hij kleine kansen op een zege meteen herkent en die vaak ook benut. “Hij laat heus wel eens een aanval lopen, maar als het gevaarlijk wordt, ziet hij dat meteen en zit hij er steevast bij”, stelde zijn trainer Ron Nijman.

Blijven schaatsen
Vreugdenhil was niet het meest beducht voor de rappe Italiaan Fabio Francolini, maar voor de onberekenbare Jouke Hoogeveen. “Van Francolini weet ik dat ik hem kan verslaan. Maar Hoogeveen, als die eenmaal gaat, stopt hij niet meer.” De Drent wilde aanvankelijk gokken en anderen eventuele vluchters laten terughalen. “Maar onderweg voelde ik wel dat ik supersterk was. ‘Waarom dan risico nemen?’, vroeg ik mezelf af. Ik besloot overal achteraan te gaan en er één lange sprint van te maken. Daarin bleef ik schaatsen, waar ik in het verleden wel eens verviel tot krabbelen. Dat kostte me dan de zege, maar nu ging het prima. Weet je, als je maar genoeg finales rijdt, dan leer je wel hoe je dat moet aanpakken.”

Na acht wedstrijden staat Vreugdenhil nu al op twee zeges. “Da’s lekker”, merkte hij op. Als het aan Vreugdenhil ligt, volgt komende week de derde. “Assen is mijn thuisbaan, daar wil ik heel graag winnen. En daarna gaat de focus op het NK.”